بازم امشب پر از بغضم ، پر از احساس دلتنگی

نمی فهمم  چرا داری به  جای صلح  می جنگی

نگو   دیگه   نمی تونی  دلم   بدجوری  آشوبه

داره  حرفاتو  تو  ذهنم  مثل یه  پتک می کوبه

منه  بیچاره  به  قلبم ،  سپردم  عاشقت  باشه

حالا  که  بی  تو میمیرم  نذار این آخرش باشه

چه حرفایی  که  از خوبیت  شبا پیش خدا گفتم

نذار  باو رکنم  عشقم  ،که  شاید  اشتباه  گفتم

نمیدونی  چقدر  سخته که  تو با دیگری باشی

خونه مثل یه  زندونه ،تو  وقتی  رفتنی  باشی

غرورم  دیگه  یخ  بسته چشام  لبریز  بارونه

با اینکه میدونم  وهمه (خیال)میگم فردا پشیمونه

تو رفتی و غمت حالا،توقلب  من  کمین  کرده

کسی  جاتو نمی گیره،دلو  خونه  نشین   کرده

الهی شکر، بازم  من  شدم  طعمه  واسه  دردا

حالا که من خودم میخوام نذار دیگه واسه فردا

بدونه اون نمی مونم،دیگه انگاری وقتش  شد

 اونی که عاشقش بودم چه ساده از دلم رد شد

شده مردن  برام  امید  که  شاید رفتی  از یادم

برام  تو زندگی  بودی ،سکوتم،  قلب  فریادم!!!